آسمون

وسیع باش و تنها , سربه زیرو سخت

آسمون

وسیع باش و تنها , سربه زیرو سخت

بدون عنوان

همه میدون ن که اینجا کوپه شماره سیزده قسمتی از زندگی منه ,  همیشه نوشتم از روزهای خوب و تلخ زندگیم , اینجوری آروم بودم ,  اینجا هم قطارانی بودن که با دعواهاشون  با حرفاشون , با  نظراتشون  شاد بودم .  شاید هیچوقت فکر نمیکردم قسمتی از خاطراتم رو اینجا بذارم و برم .

ولی میرم نه اینکه دوست دارم برم , نه اینکه دلبسته اینجا نیستم . نه اینکه هوای شرجی اینجا رو دوست ندارم که دارم ......که همه میدونید من عاشق کوپه م . که میدونید دل بسته اینجام.

میرم که نشون بدم همه خوشی ها پایدار نیستن. شاید شبی دوباره از خواب بیدار بشم و بنویسم از سرگیجه های مدام .

اولین شب آرامش


پی نوشت : قرار بود کوپه پاک بشه ولی ........

آقا وزن میکنی؟

دخترک عروسک به دست جلوی پاساژ رسالت دخترکی که همیشه رو به جمعیت لبخند میزنی و کنار پسرک که روی سکو نشسته است مینشینی و دلت میخواد همه عابران این خیابون شلوغ با ترازوی نچندان دقیق تو خودشونو وزن کنن! آرزو میکنم یه روز خیلی پولدار بشی خیلی خیلی ...


پی نوشت : نچندان دقیق واسه اینکه  من 82kg نه 78 کیلو


راه

 

 

 جاده مرا صدا میزند راه مرا میخواند . . .  

 پس قدم در راه خواهم گذاشت  پا به پای ثانیه ها خواهم دوید  راهی است 

 پر از چاه  پر از کوره راه  پر از پستی  پر از بلندی  پر از فراز   پر از نشیب 

  

پی نوشت: کاش  قدرت خورشید رو در بازوانم داشتم.

گامی به پیش یا . . .

روزگاری نوشتن تنها بهونم بود برای رهایی از دلتنگـــی هام . . . روزها می گذشت و می نوشتم و خالـــــی بودم .

ولی روزهایی شد که می گذشــــت و دیگر نمی نوشتم! نه اینکه دلتنگـــــــ نبودم  

 - که بــــــــودم 

                                                                                                                                       چهارشنبه ۱۵ دیماه 

                                                                                                                                              یه روز . . .

نه اینکه خوبم

گریه نمیکنم نه اینکه سنگم 

گریه غرورمو به هم میزنه 

مرد برای هضم دلتنگی هاش  

گریه نمیکنه قدم میزنه 


ادامه مطلب ...

یک احساس

بی صدا می‌آیند، بی‌صدا می‌روند
پوزخند می‌زنند، روی می‌گردانند، ترحم می‌کنند...

اما هنوز هم هیچ کس را یارای شکستن غرورم نیست

10001 بار 2001 بار

ساعت از ۳ نیمه شب گذشته

 

                     میخوام بخوابم ۱۰۰۰ این ور شدم ۱۰۰۱ بار اون ور شدم 

 نمی بره!   

گوشیمو گرفتم همه رو از خواب بیدار کردم همشون عصبانی شدن فحش دادن خاموش کردن!  

جهنم سیاه!  

 

اومدم با سیستمم ور رفتم, آهنگ گوش کردم.... حالا هم اومدم اینجا برات بنویسم 

که تو هم بدی نظر!    

                  حالا هم میرم 2000 بار این ور بشم  2001 بار اون ور  

 

                                       شایدم خوابم برد,خواب دیدم اومدی میدی      نظر!  

 

پی نوشت:مایلم ببینم کی اول میده    نظر!

من

                                  
                                   سعی کن به من فکر نکنی، 


                                                  ممکن است فکرت عوض شود… 

 

 


مداد رنگی یا (خاکستری ترین پست قسمت خاکستری)

 

 

       کوچیک که بودم یه جعبه مداد رنگی داشتم.

      

      نقاشی میکردم باهاش....  نقاشیهای رنگی 

 

                          روزها گذشت        

 

                                       دونه دونه گم شدن.  

  

                              خاکستری 

    تنها رنگیه که تو جعبه مداد رنگیم مونده!!!!   

  

                              مدتهاست همه نقاشی هام خاکستری اند.      

                                                                                                 س پ ه ر

                                       

ماسک من

  

 روزی ماسکم را به دور افکندم... 


و دیگر هرگز خود را نیافتم