من اگه جای پتروس بودم
اولین چیزی که به ذهنم میرسید تا توی سوراخ سد کنم
مطمئنا انگشت شصتم نبود.
روزگاری نوشتن تنها بهونم بود برای رهایی از دلتنگـــی هام . . . روزها می گذشت و می نوشتم و خالـــــی بودم .
ولی روزهایی شد که می گذشــــت و دیگر نمی نوشتم! نه اینکه دلتنگـــــــ نبودم
- که بــــــــودم
چهارشنبه ۱۵ دیماه
یه روز . . .