بستانکار

آهــــــــــــ ـای
می دونی ... آهای کسی که منو آوردی تو این دنیا...تو به من یه عالمه روزای خوب بدهکاری...!حواست باشه!

خدا فراموش کرده بود ،

که به من"یک عالمه روزهای خوب" بدهکار است! فراموش کرده بود به من مقروض است!

هی حرف را عوض می کرد،هی سرش را می انداخت پایین،هی می گفت: می دانستی کلاغ ها صد سال عمر می کنند؟می خواست خواس ِ من را پرت کند بعد که فهمید گول نمی خورم گریه اش گرفت می گفت من این همه"روز ِ خوب" از کجا بیاورم؟

می گفت دروغ گفته که عادل است و حکیم،می گفت این دنیا خوب بشو نیست،اگر می توانست برای ِ خودش کاری می کرد،با پشت دست اشک هایش را پاک می کرد!

ولی این بار دلم نسوخت. . .گفتم:( حذف شد ؛) ... این بار کوتاه نمی آیم!
گفتم:تو به من" یک عالمه روزهای خوب "بدهکاری!اگر برای خودت هم کاری نتوانستی بکنی،
حق مرا باید بدهی،وگـرنــــــــ ــه

وگرنه کاری می کنم از به وجود آوردن ِ من پشیمان شوی!

در نگاهش دیدم که دارد فکر می کند ،دارد حساب می کند که چقدر دیگر برنامه ریزی کند،
تا حسابش با من یکی لااقل پاک شود!

                                     در نــــــــــــــ ـــگاهش دیـــــ ــدم!