درباره من
کوپه شماره ۱۳ از قطار زندگی
خانه من روایتگر خاطرات زندگیم است
از دیدگاه خودم ! همین!
خانه من پر است از اتفاقات شیرین و تلخ!
خانه من پر است از احساس ناب عاشقی!
خانه من امن و امان است
و همیشه درش باز است! بفرمایید داخل!
قدمتان روی چشمهایم
ادامه...
دستهها
برگهها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- اسفند 1392 1
- آبان 1392 1
- خرداد 1392 1
- شهریور 1391 1
- مرداد 1391 2
- تیر 1391 1
- خرداد 1391 1
- فروردین 1391 1
- اسفند 1390 1
- بهمن 1390 1
- دی 1390 1
- آذر 1390 1
- آبان 1390 1
- مهر 1390 1
- شهریور 1390 4
- مرداد 1390 2
- تیر 1390 1
- خرداد 1390 2
- اردیبهشت 1390 3
- فروردین 1390 1
- اسفند 1389 3
- بهمن 1389 2
- دی 1389 2
- آذر 1389 3
- آبان 1389 3
- مهر 1389 3
- شهریور 1389 3
- مرداد 1389 3
- تیر 1389 2
- خرداد 1389 4
- اردیبهشت 1389 5
- فروردین 1389 2
- اسفند 1388 3
- بهمن 1388 1
- دی 1388 4
- آذر 1388 8
- آبان 1388 7
- مهر 1388 8
- شهریور 1388 9
- مرداد 1388 11
- تیر 1388 5
- خرداد 1388 6
- اردیبهشت 1388 3
- فروردین 1388 7
- اسفند 1387 5
- بهمن 1387 9
- دی 1387 8
- آذر 1387 4
- آبان 1387 10
- مهر 1387 3
- شهریور 1387 4
- مرداد 1387 15
آمار : 98315 بازدید
Powered by Blogsky
پدر بزرگ خوبم یا بابا حاجی
اکنون من* و او* دو پاره یک واقعیت ایم.......
من:من!او:مرگ
سپهر
شنبه 30 آبان‌ماه سال 1388 ساعت 12:52 ب.ظ
توصیف کوتاه و زیبایی بود از بودن یا نبودن.
خدایش بیامرزد .
نوچ ...
انگار مرگ پدر بزرگ نیست که ناراحتت کرده!
موضوع نبودن بابا حاجی!
اگه موضوعی ناراحتت می کنه یه جور دیگه به قضییه نگاه کن...
این بار واسه پدر بزرگت نه بلکه برای خودت آرزوی آرامش می کنم!