آسمون

وسیع باش و تنها , سربه زیرو سخت

آسمون

وسیع باش و تنها , سربه زیرو سخت

مسافری تنها

گفتم حالم خوب نیست! 

   

وقتی اینجوری ام حوصله هیچ کس رو حتی خودم هم ندارم... و با همه دعوا دارم !!!

 

 ماجرا این جوری شروع شد;

 بابام  چند وقتی گیر داده بود  رو طرز لباس پوشیدن من  

میگه با این شکل و تیپ نیایی محل کارم بده (۱۱۰۰ سال سیاه)  

اینجوری ادامه پیدا کرد ماجرا که: اونها میخواستند برن مشهد  هم زیارت هم خونه دکترصادقی    

dr.صادقی سالهایی  که اینجا بود مستاجر یکی از واحد های ما بود . 

دیروز من باز یه سری لباس  خریدم مثل قبل  شلوار های جین فشن با تی شرت قد کوتاه 100 تا مایه شونو داده بودم

بابام تا من دید گفت: اینجوری نمی آیی مشهدا 

منم نه گذاشتم نه بر داشتم  گفتم: محاله که بیام 

 گر چه از موضع اش عقب نشینی کرد اقای رئیس  

ولی من نرفتم چون حوصله نداشتم 

 

حالا من موندم تنها با یه خونه خالی  باز اگه  7 8 ماه پیش بود موردی داشتیم  

 ولی چه کنم که همه رو فر دادمو پیچوندم 

                                                                                                   

بی حوصله ترینم این روزهای نفرت انگیز با حس بد همیشگی 

 

                                                                              مسافر جا مانده   

                                                                                       8 فروردین 88

نظرات 1 + ارسال نظر
مریم یکشنبه 9 فروردین‌ماه سال 1388 ساعت 10:50 ق.ظ


باشه آقای داداشی ما رو می زاری سر کار نوبت ما هم میشه
من بااااااااش خیال کردم تو عاقل شدی
آخه شلوار جین فشن با تیشرت قد کوتاه واسه
پسره با شخصیتی مثل شما جور در می یاد
شما می بایست کت شلوار می پوشیدی تا شاااااااید
بابا جونت تو رو هم با خودشون می بردن
من یکی که طرف باباتم (میگه حوصله نداشتم)
داداشی لاااااااااااااااات خونه ی خالی با پسری که
اسم خودش گذاشته آسمونی...بیچاره آسمون
توفقط یه سیاه چاله ای تو وسعت آسمون
این به اون ددددددددر*ـ*
حالا کی بر می گردن؟
شاد باش

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد