درباره من
کوپه شماره ۱۳ از قطار زندگی
خانه من روایتگر خاطرات زندگیم است
از دیدگاه خودم ! همین!
خانه من پر است از اتفاقات شیرین و تلخ!
خانه من پر است از احساس ناب عاشقی!
خانه من امن و امان است
و همیشه درش باز است! بفرمایید داخل!
قدمتان روی چشمهایم
ادامه...
دستهها
برگهها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- اسفند 1392 1
- آبان 1392 1
- خرداد 1392 1
- شهریور 1391 1
- مرداد 1391 2
- تیر 1391 1
- خرداد 1391 1
- فروردین 1391 1
- اسفند 1390 1
- بهمن 1390 1
- دی 1390 1
- آذر 1390 1
- آبان 1390 1
- مهر 1390 1
- شهریور 1390 4
- مرداد 1390 2
- تیر 1390 1
- خرداد 1390 2
- اردیبهشت 1390 3
- فروردین 1390 1
- اسفند 1389 3
- بهمن 1389 2
- دی 1389 2
- آذر 1389 3
- آبان 1389 3
- مهر 1389 3
- شهریور 1389 3
- مرداد 1389 3
- تیر 1389 2
- خرداد 1389 4
- اردیبهشت 1389 5
- فروردین 1389 2
- اسفند 1388 3
- بهمن 1388 1
- دی 1388 4
- آذر 1388 8
- آبان 1388 7
- مهر 1388 8
- شهریور 1388 9
- مرداد 1388 11
- تیر 1388 5
- خرداد 1388 6
- اردیبهشت 1388 3
- فروردین 1388 7
- اسفند 1387 5
- بهمن 1387 9
- دی 1387 8
- آذر 1387 4
- آبان 1387 10
- مهر 1387 3
- شهریور 1387 4
- مرداد 1387 15
آمار : 96527 بازدید
Powered by Blogsky
(وقتی همه خندیدند
)
سپهر
سه‌شنبه 3 دی‌ماه سال 1387 ساعت 11:13 ب.ظ
سلام
خدا مرحوم تیموری رو بیامرزه
من که هیچوقت با هنونه ی شب یلدا حال نکردم همش بد مزه هستن
راستی میبینید چه آدمهای بی مبالاتی پیدا میشن؟
یعنی هندونه ای که خریدی چه قدر بد بوده ؟!که باعث خنده ی همه شده!!!تو هم همراه بقییه می خندیدی ...
سلام
یادت باشه وقتی تو دوستات رو فراموش کنی
اونا هم فراموشت می کنن
آسمونی بمون
خدا حافظ همین حالا
دستش درد نکنه!!
هندونه ما هم در همین سطح بود
:D