اولین سرم زندگی
صبح ام با یه صبحانه رویایی شروع شد.با چایی شیرین و نیم رو 
که همه اش را خودم حاضر کرده بودم!
ظرف هاشم البته خودم شستم! بعد کلی وجه ورجه ساعت 1.30 رسیدم خونه ! و time 2 تخت ام رو در آغوش گرفتم و ساعت 6 بیدار شدم!ولی نتونستم از تختم پایین بیام . تموم دنیا اطرافم میچرخید و داغ داغ بودم .فشارم هم 9 بود و ساعت 12 نیمه شب هشتمین روز دومین ماه از آغازین فصل سال اولین سرم زندگی ام رو در بیمارستان 160 تخت خوابی سمنان زدم.
و الان 2 روزه که تختم ام رو محکم در آغوش کشیدم.
شیطونی: با پام میخوام سرم رو از اون میله در بیارم ! نشد!
بهار 89
اسفند ماه که شروع میشه ... صدایِ عطرِ بهار ُبه سادگی میشه ؛ شنید... انگار پاورچین، پاورچین با لبخندهای ملیح میاد، تو ایوان ُ از پشتِ پنجره ؛ دست تکان میده ... دقیقه های سرد، پشت سر هم زنجیر میشن ُ نورهای همیشه طلایی، بعد از عبورِ هر ابرِ سفید؛ اونا رو گرمتر میکنن...میشه با همه وجود، تو این هوای آلوده ی شهر ، نفس کشید و بهار را با همه وجود ِ زمینی حس کرد ... اینجا پشتِ پنجره ی همیشه ساکت، میشه بهار ُ حس کرد و به فردا امید بست .
پی نوشت: حالا که بهار میخواد بیاد ما هم میخواهیم اینجا یه سفره 7 سین بچینیم!
شما برای سفره 7 سین کوپه شماره 13 از قطار زندگی چی میآرید ! ؟
بهار مریم مطهره بانو ارغوان روزبه خودم **** سروش سارا
سمنو سنبل سرکه سکه سماق سیب سنجد **** سبزه آب
پی نوشت۲: از همه دوستان که سینه هاشونو به من قرض دادن تا هفت سینم کامل شه, ممنونم .مدیریت بلاگ سال خوبی رو براتون آرزومنده. بازم ممنونم که سینه هاتونو به من دادین , منظورم همین سین هاتونه
1:بابای مینا 2:بابای بهار 3:بابای ارغوان
برای خودم
تو ترسی نداری از عشق و جدایی
می خوای پر بگیری به سمت رهایی
برای تو موندن دلیلی نداره
برات حرف رفتن شده راه چاره
پی نوشت: چرا هیچ وقت نموندم ؟ 
با اولین حضورش این پست پاک خواهد شد!
خوشحالم 2 باره اینجایی !
این گل برای شماست!
با ارزوی سلامتی همیشگی!
پی نوشت: من و جعفر و 11 بچه قد و نیم قد
مکث: اهنگ بلاگ به خاطر حضورتون تغییر کرده
.......................................... ......................................... .........................................
بعد نوشت: این همون مارمولکیه که صحبتشه!
پی نوشت: مطمئنا این پست پاک میشه ! فقط یه کمی خواستیم قضیه کش دار شه همین!
بعد تر نوشت:اگه ۵ نفر تا ۵ شنبه نظرشون این باشه که این پست پاک شه, حذف خواهم کرد!
شما تصمیم بگیرید!
خاطره نگاشتی بعد چهل روز
در کنارت روزگارم خوب بود فصل,فصل زندگی مطلوب بود
در نگاهت خستگی معنی نداشت وسعت پاک تورا دریا نداشت
آه ای جاری تر از خورشید خوب کاشکی هرگز نمیکردی غروب
چهل روز از رفتن غریبانه ات میگذرد و مادر آن روز جمعه پر کشیدن زود هنگام و ملکوتی ات را باور نکردیم . چرا که همه جا عطر وجودت را میبوییم و گل رخسارت را میجوییم.
چهل روز را در اندوه و اشک و انتظار سپری کردیم تا شاید که برگردی!
اما افسوس که هر چه صدایت کردیم جوابمان سکوت بود و تنهایی.ما همه منتظریم , منتظر تا ابد
ای باباحاجی خوب من برگرد که درد فراقت را جز با حضورت درمانی نیست.
آذر ماه 88
سعید
آدم‌های طلبیده
بحث این نیست که این آدم چقدر به تو نزدیک است، چقدر خوشحال است که سنگ صبور تو باشد، چقدر شناخت دارید، چند سفر با هم رفته‌اید، چند ده سال است دوستید یا حتا چند بار با هم خوابیده‌اید.
ادامه مطلب ...آسمونی ترین پدر بزرگ دنیا
و رفت و تنهام گذاشت..........باورم نیست که نیستی
پدر بزرگ خوبم
تو رو قد دنیا دوست داشتم......چرا رفتی! چرا! چرا؟
پی نوشت :رفتی و از رفتن تو قلب آیینه شکسته! کوچه ها در خلوت شب پنجره ها همه بسته! آسمان خاکستری رنگ....
حالا قد کشیدی دیگه
در میان درد های منقطعی که مادر می کشـیـد،
در هجوم شادی ِ آمدنت،
در ممتد قدم هایی که بر داشتی - آرام آرام - از بطن مادر تا بطن زندگی ،
درهمه این ها،
آمدنت جاری بود.
دست های پدر دنیا شد و پاهای کوچکت ، پا به دنیا گذاشتنـــد.
پی نوشت: و اون روز بارونی بود آسمون و هر سال مثل همیشه منم منتظر اومدن بارونم .......
و تو تموم این سالها سعی کردم مثل آسمون باشم , آبی . وسیع , سر به زیر و سخت
هدیه تولد
من هر کدومو دلم بخواد اینجا میذارم , پس کسی دلخور نشه لطفا
پی نوشت: این پست پس از مدتی حذف خواهد شد.